Xhamia Perandorake në Plav u ndërtua në vitin 1471 në qytetin e vjetër, e rrethuar nga degëzime. Ajo njihet gjerësisht si Xhamia e Vjetër. Duke pasur parasysh se është ndërtuar mbi një kodër konike, Meteriza dominon qytetin me pozicionin e tij. Xhamia ishte pjesë e një kompleksi fortifikimi të quajtur qyteti i Dizdarit, i cili përbëhej nga kulla për akomodim dhe dyqane armësh, të rrethuara nga një mur 3-5 metra i lartë. Aty pranë ndodhej biblioteka më e vjetër në këto pjesë, e cila besohet të jetë nga e njëjta periudhë me xhaminë. Xhamia ishte ndërtuar me ashlar dhe dru dhe si asker-xhami ajo ishte e destinuar për ata që erdhën në këtë rajon pas vendosjes së sundimit osman, dhe me qadi në krye, ishin bartës të saj, ose ishin vendosur si anëtarë të njësive të rregullta osmane. Pamja e tanishme e xhamisë është nga shekulli i 18-të.
Ajo u rinovua në 1869/70, 1970 dhe 1986. Baza e saj është drejtkëndëshe, me përmasa 148 m. Ai përbëhet nga një kat përdhes dhe një kat i parë. Gjatë rinovimit në vitin 1986, çatia me shingle u zëvendësua me barëra termoplastike imituese. Minareja është prej druri. Është 10 metra e lartë dhe ngrihet nga çatia. Pjesa e përparme e xhamisë, e ashtuquajtura sofa, ishte ndërtuar gjithashtu prej druri. Me vlerë të veçantë artistike janë dyert me zbukurime të gdhendura karakteristike për zonën e Plavë-Gusinit. Sipër derës ndodhet një tarih – epigrafi rreth rinovimit të xhamisë nga viti 1869, shkruar në gjuhën osmane. Ajo është gjithashtu historia më e vjetër e ruajtur në zonën Plav-Gusin. Ky tarikh është karakteristik dhe i veçantë për disa arsye: ndërsa të gjithë tarikhët në zonën e Plav-Gusinit janë skalitur në gur, ky tarikh është gdhendur në dru. Viti i rindërtimit të xhamisë tregohet nga kalendari Hijri në dy mënyra – një numër dhe një abjed (vlera numrash të shkronjave të alfabetit arab).
Brenda kompleksit të Xhamisë Perandorake gjendet një pus dhe një top, i cili edhe sot gjatë muajit mysliman të Ramazanit shënon kohën e iftarit – fundi i namazit.
.png){kind=small}